In het Zuid-Afrikaanse Pietermaritzburg heeft Laura zaterdag het zilver gewonnen in de wegwedstrijd van de wereldkampioenschappen. Donderdag werd ze ook al tweede in de tijdrit. Op de Duitse Andrea Eskau stond geen maat. Laura streed met landgenote Jennette Jansen om de tweede plek en wist die strijd in haar voordeel te beslechten. "Ik kijk met gemengde gevoelens terug op deze wedstrijd", zo vertelt ze. "De manier waarop we zijn geklopt, daar word ik niet echt vrolijk van. Dat ik het zilver behaal is goed. Daar heb ik goed voor gereden."

Het plan van het Nederlandse team viel al snel in duigen. "In een select veld stonden we met twee Nederlandse dames aan de start en we wilden kijken of we het Eskau lastig konden maken. Maar zij snoerde ons al snel de mond door er op het steilste stukje van het parcours al in de eerste ronde vandoor te gaan. Zowel Jennette als ik kon de aanval niet pareren. We hebben de achtervolging ingezet, maar dat mocht niet baten. De vogel was gevlogen en daarmee de kans op een Nederlandse overwinning."

Wat overbleef was de strijd om het zilver en brons. En dat werd daardoor een strijd tussen twee Nederlanders. Laura: "Zoals gezegd hebben we enige tijd achtervolgd op de leidster, maar toen dat geen haalbare kaart bleek, zijn we onze eigen race gaan rijden. Nog steeds deed ieder daarbij haar deel van het kopwerk, maar de slotronde heb ik bijna helemaal op kop gereden. Dat was echter een bewuste keus. Vlak voor de bocht kwam Jennette mij voorbij. Ik kon eenvoudig mee en door de bocht beter te rijden, kwam ik er als eerste en met meer snelheid uit."

De finish was daar nog niet bereikt, want er was na de bocht nog zo'n zevenhonderd meter te gaan tot de finish. "Het was toen nog een stukje omhoog, niet echt een klimmetje te noemen, maar vlak was het ook niet. Ik ben daar in een stevig maar gecontroleerd tempo omhoog gereden, om vervolgens op tweehonderd meter van de streep aan te zetten. Ik ben geen sprinter en heb even tijd nodig om op gang te komen. Op honderd meter van de finish kreeg ik in de gaten dat het zilver wel eens voor mij zou kunnen zijn, maar ik heb geen risico's genomen en ben vol doorgereden tot ik er echt was."