Afgelopen weekend reed Laura in Emmen de daar georganiseerde World Cup. Nadat ze eerst al de tijdrit won, was ze ook de beste in de wegwedstrijd. "Bij afwezigheid van de wereldkampioene was de wedstrijd om plek één eigenlijk niet spannend", zo vertelt ze. "Daarentegen werd er echt gestreden om het zilver en brons. Die twee rensters bleken aan elkaar gewaagd. Ik ben dan ook in de eerste groep meegereden, in de hoop dat ik een andere Nederlandse dame nog van dienst kon zijn."

En dat bleek inderdaad te kunnen. "In welke ronde het was weet ik niet meer, maar op een gegeven moment kwam zij vast te zitten onder de bumper van degene die voor haar reed. Ik had dit in de gaten en heb op haar gewacht. Het gat met de nummers twee en drie was toen al groot. Uiteindelijk heb ik haar teruggereden naar de kop van de wedstrijd."

Daarna was het aan Laura zelf, want ze moest natuurlijk wel ook wat doen om voor de winst te gaan. "Op twee rondes voor het einde sloeg ik met een Amerikaanse dame, en in eerste instantie ook met de Nederlandse, een gaatje op de rest. Helaas kon mijn landgenote niet met ons mee, maar ik ben toen met de Amerikaanse kop over kop verder gereden. In de laatste vijfhonderd meter heb ik nog een versnelling geplaatst, waarna ik als eerste van de gemengde wedstrijd over de streep kwam. De Amerikaanse won bij de H3-categorie en een Nederlandse dame bij de H4. In mijn klasse, de H5, werd een Nederlands talent mooi tweede. Zij versloeg in de eindsprint een Italiaanse."

Foto: Ilse Schaffers