Het najaar is er bijna volgens traditie één van eren. De tijd om sporters met bijzondere prestaties in het zonnetje te zetten. Dat is dit jaar niet anders en ook Laura is weer genomineerd. Het is, helaas, echter niet het enige waarmee ze in het nieuws is gekomen. Door een wisseling van mensen bij de KNWU is Fedor Hes volgend jaar vanuit de bond niet meer Laura's trainer. En daar is ze niet blij mee, zo liet ze in het Brabants Dagblad weten. "Ik kom het beste tot mijn recht met Fedor als trainer", aldus Laura in die krant. Het volledige artikel is onderaan dit bericht te lezen.

Maar zoals gezegd is het dus ook de tijd van eren en geëerd worden. En ook dit jaar is Laura genomineerd voor de Sportprijs Limburg. In de categorie 'sporter met een beperking' neemt ze het op tegen rolstoelbasketbalster Lucie Houwen en dressuurruitster Nicole van den Dulk. Laura: "Willen jullie op mij stemmen, dan kan dat. Ga daarvoor naar www.sportprijslimburg.nlen breng je stem uit. Stemmen kan nog tot en met 10 december."

In Den Bosch is Laura vrijdagmiddag gehuldigd voor haar prestaties op de Paralympische Spelen. Net als vijf deelnemers aan de Olympische Spelen en wereldkampioen kickboksen Robin van Roosmalen werd ze in het zonnetje gezet. Maar er was ook nog wat bijzonders, speciaal voor Laura. "Ik heb de sportpenning van de gemeente ontvangen", zo vertelt ze. "Een hele eer en een echte verrassing." De sportpenning wordt sinds 1951, in de eerste achttien jaren nog onder de naam 'Sportpark De Vliert-penning', uitgereikt aan diegenen die zich op sportief gebied voor de gemeenschap 's-Hertogenbosch buitengewoon hebben onderscheiden.

Een dag nadat ze brons won op de tijdrit, heeft Laura bij de Paralympische Spelen nog een medaille binnen weten te halen. In de wegwedstrijd deed ze het zelfs nog beter. Ze greep het zilver achter Andrea Eskau. De Duitse reed in de finale weg. Met Jennette Jansen stond ook nog een tweede Nederlandse op het erepodium. Ook in 2012 won Laura zilver achter Eskau. Toen waren de verschillen echter een stuk groter. "Ik vind het fantastisch dag we met zijn tweeën op het podium stonden", aldus Laura vanuit Rio. "We moesten in Andrea wederom onze meerdere erkennen in een wegwedstrijd, maar mogen tevreden zijn met het resultaat."

Jansen was de aanstichtster van een hoog tempo in het begin van de wedstrijd. "Jennette zette bij de start aan en sloeg direct een gaatje. Niemand reageerde echt, maar haar laten rijden deden ze ook niet. Ik zat in het groepje en hoefde niet te doen. Jennette zat immers op kop. Na driekwart ronde van de eerste van drie rondes werden zij en de Zweedse die achter haar was aangesprongen weer ingerekend. Dat was het moment dat het volledig stil viel."

In Rio de Janeiro heeft Laura bij de Paralympische Spelen een medaille in de wacht gesleept. Op de individuele tijdrit kwam ze in de vrouwen H4-5 klasse tot een tijd van 33.02,92 minuten over twintig kilometer. Daarmee kwam ze iets minder dan anderhalve minuut tekort om de Duitse Dorothee Vieth van het goud te houden. Haar landgenote Andrea Eskau gaf ongeveer de helft van de tijd toe en pakte zo het zilver. In de strijd om het brons wist Laura de Koreaanse Lee Do-yeon elf tellen voor te blijven. Ook vier jaar geleden in Londen won Laura brons op de tijdrit.

“Ik heb gereden voor wat ik waard was”, vertelt Laura over haar tijdrit. En dat bleek dus de bronzen plak te zijn. “Daar ben ik blij mee. Dit was gewoon het maximaal haalbare. Ik weet dat ik onderweg nergens zoveel tijd heb laten liggen dat er een andere medaille in had gezeten. Het is mooi dat ik nog elf seconden over wist te houden op de nummer vier. Zwaar was het wel, met in beide rondes op de terugweg de wind tegen.”